خسته از بغض نگشوده ی شبانه ام
و پراز واژه ی تکراری تنهایی و اشک
آسمان گرفته است
دل من هم...
نگاه نمی کنی
آرام آرام دور می شوی
بغض آسمان می ترکد؛
می بارد
